خاطـــراتم و نوشــــتم روی یک برگـــــه ی کاغـــــــــذ    

  یادته بهـــــت می گفـــــتم تو رو می خــوام تا به آخر 

  یادته چشمـــای پاکت تو چشــــــای من نگاه کــــــرد   

  زبونــــــم گرفته بود و شــــده بودم مست و کافـــــــر 

  تو دلم آشوب و حســـرت ، تو قلـــبم عطــش عشقت   

 من با چشمام بهت می گفتم دوست دارم تا به آخر 

  کاش می شد حرف دلم و یکم از چشمام می خوندی   

 تا برای این دل من می شــــــدی ساقی و ساغـــــر 

 چه کنم دست خــــودم نیست ، دل دیـــونه اســــیره   

  نخواستی باشـــی تو عشقم یا باشی برام یه برادر 

 رفتی و نموندی پیشـــم ، دلم و ســــاده شکســــتی   

 هرچی گفتم عاشقــــم من ، نکردی حرفام و بــــــاور 

  آرزوم بـــود که تو باشــــی ، مــــبداُ و مقـــصد قلــــبم   

 توی دریای وجــــــودت ، من فقـــــط باشــــم شـــناور 

 ولی صد حیف و صد افسوس از این بخــته تیره ی من   

  قلبت و دادی به شخصـــی ، برات شد مونس و یاور 

 چی می شد یه بار می شـدی مرهم دلِ شکســـتم   

  فرشِ قرمزِ دلِ من زیرِ پــــات نمــــی شـــــد پـــرپــــر

 کاش می شد عقب می رفتش ، زمونه با خــاطراتش   

  تا که بینِ عقل و عشــقم ، نباشم همچـــون یه داورش